به گزارش سینماپرس اول آذرماه سال ۱۳۰۲ در کرمانشاه به دنیا آمد. وی در ۲۰ سالگی وارد عرصه بازیگری شد و سال‌ها در مقام بازیگر، نویسنده و کارگردان در تئاتر نصر فعالیت کرد. در سال ۱۳۹۱ از محمود احمدی نژاد رئیس‌جمهور وقت ایران نشان درجه یک فرهنگ و هنر دریافت کرد؛ او در دوران اقامت در آمریکا، تحقیقاتی در دانشگاه انجام داد و دوره‌هایی را طی کرد که مدرک معادل آن از سوی دانشگاه تهران به عنوان دکتری در رشته «ادبیات هنر» ارزیابی شده‌است.

«حکایت دریا»، «رفقای خوب»، «یتیم خانه ایران»، «ساکن خانه چوبی»، «قلاده های طلا»، «بوی کافور عطر یاس»، «همسر» و... از جمله آثار سینمایی این هنرمند ارزنده بعد از انقلاب اسلامی است. اسدزاده همچنین در سریال های مطرحی همچون «گاو صندوق»، «رانت خوار کوچک»، «خانه سبز»، «سمندون»، «رستوران خانوادگی» و... نیز به ایفای نقش پرداخته است.

در ذیل این نوشتار برخی از گفتگوهای این هنرمند ارزنده که  گلچین شده و خبرنگاران خبرگزاری سینماپرس این گفتگوها را به صورت اختصاصی با زنده یاد داریوش اسدزاده انجام داده اند، بازنشر شده است.

*******************************

داریوش اسدزاده بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر کشور با تاکید بر اینکه نمی خواهد در عرصه فرهنگی و هنری راکد بماند در رابطه با جدیدترین فعالیت هایش اظهار داشت: این روزها علیرغم میلم به دلیل شرایط جسمانی توانایی حضور در صحنه تئاتر را ندارم و تنها در برخی از فیلم های سینمایی حرفه ای و ارزشمند حضور پیدا می کنم.

اینک در سن ۹۳ سالگی، دیگر فرصتی برای حضور من در تئاتر فراهم نیست؛ این در حالی است که من ۴۰ سال با میل و اشتیاق نزدیک به ۲۰۰ نمایش را بازی کردم و ۱۵ نمایشنامه را کارگردانی کردم و معتقدم که اگر فعالیتی در تئاتر نداشتم نمی توانستم در سینما و تلویزیون ماندگار شوم؛ تئاتر مادر هنرهای نمایشی است و می تواند بازیگر را تا سال ها بپروراند و او را آبدیده کند.

اسدزاده سپس ضمن انتقاد از وضعیت فعلی تئاتر کشور گفت: بسیار متأسفم وقتی می بینم که سالن ها و تئاترهای بسیار مهم در کشور ما از بین رفته اند؛ زمانی نه چندان دور قدیمی‌ ترین سالن‌های نمایش شهر تهران در خیابان لاله‌زار بودند که رونق خاصی داشتند و هنرمندان بزرگی از تئاترهای «نصر»، «پارس»، «باربد»، «دهقان» و... برخاستند که تا سال ها باعث افتخار هنر این مرز و بوم بودند اما اکنون تمامی آن ها از بین رفته است.

استاد ادبیات و تئاتر دانشگاه تهران در همین رابطه خاطرنشان کرد: البته هرچند که شرایط جسمی و سنی باعث شده تا حضور فیزیکی در تئاتر نداشته باشم اما این روزها در حال نگارش دو نمایشنامه هستم و پیش از این هم چندین کتاب در مورد تئاتر نوشته ام.

بازیگر فیلم سینمایی «قلاده های طلا» ادامه داد: من شخصاً بازیگری هستم که تا یک داستان را دوست نداشته باشم محال است در اثری حضور پیدا کنم؛ جدا از تمامی این ها حضور عوامل برایم بسیار مهم است و خوشبختانه در فیلم «پنجاه کیلو آلبالو» تمامی این موارد وجود دارد؛ من طی تمامی دوران بازیگری ام تیپ های مختلفی را ارائه کرده و همیشه از تکراری شدن حذر کرده ام و خوشبختانه شخصیتی که در این فیلم دارم به هیچ عنوان شباهتی با سایر نقش هایم ندارد و از این رو تجربه جدیدی برای بازیگری من رقم خورده است.

کارگردان تئاتر «میشل استروگف ومسیو ژوزف» همچنین از ساخته شدن فیلم مستندی با محوریت زندگی خودش خبر داد و گفت: به تازگی بازی در فیلم مستندی به کارگردانی ابراهیم شفیعی را به پایان رسانده ام که در مورد زندگی من است؛ این فیلم که در ابتدا قرار بود ۹۰ دقیقه ای باشد برای داشتن ریتم بهتر به ۷۵ دقیقه تقلیل پیدا کرده و من در آن از زندگی خودم، خاطرات تهران قدیم و... گفته ام. دوشنبه ۴ آبان ۱۳۹۴

داریوش اسدزاده بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در رابطه با عملکرد غیرصنفی خانه سینما و نقش منفعل مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره این نهاد در راستای احقاق حقوق سینماگران گفت: خانه سینما باید کمیته ای برای رسیدگی به وضعیت بحرانی زندگی پیشکسوتان تشکیل دهد تا شاید بخشی از دغدغه های زندگی آن ها که ناشی از خانه نشینی، بیکاری و بی پولی است برطرف گردد.

این هنرمند افزود: من همیشه آرزویم این بوده که مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه سینما که عنوان تنها نهاد صنفی سینماگران را دارد برای کسانی که یک بخش عمده ای از عمرشان را در راستای ارتقای فرهنگ و هنر و سینمای این کشور صرف کرده اند و سال های متمادی در سینما فعالیت های چشمگیر داشته اند کاری اساسی انجام دهند و نگذارند تا هیچ یک از پیشکسوتان سینما در مضیقه به سر ببرند چرا که متأسفانه این روزها ما شاهد آن هستیم که بسیاری از اهالی سینما و به ویژه پیشکسوتان سینما در رشته ها و صنوف گوناگون در تنگنای شدید مالی به سر می برند.

وی ادامه داد: روا نیست کسانی که سال های گرانبهای عمرشان را با عشق و علاقه صرف کرده اند تا سینمای ایران رشد کند اینطور در شرایط بحرانی روزگار بگذرانند و مسئولان هم هیچ توجهی به وضعیت زندگی و تأمین معیشت آن ها نداشته باشند. این وضع زندگی هنرمندان به هیچ عنوان شایسته آن ها نیست و من امیدوارم که مسئولان خانه سینما هرچه سریع تر تدبیری جدی برای بیکاری فزاینده اهالی سینما داشته باشند.

بازیگر فیلم سینمایی «قلاده های طلا» خطاب به مسئولان خانه سینما اظهار داشت: تا دیر نشده است به مشکلات مادی و معنوی اهالی سینما توجه کنید!؛ این جماعت بیکار همچنان دلشان برای سینما می تپد و همچنان به سینما علاقه دارند اما دیگر فرصتی برای حضورشان در سینما فراهم نیست و به همین جهت این وظیفه شما است که به زندگی آن ها سامان بدهید و نگذارید دغدغه های شدید مالی در کنار بیکاری مفرط فشار بیشتری به آن ها وارد سازد.

اسدزاده خاطرنشان کرد: علاوه بر پیشکسوتان بسیاری از جوانان شایسته سینما هم در بیکاری مفرط به سر می برند و همه این ها به دلیل آن است که درهای سینما به روی همه علاقه مندان باز شده و هر کسی بدون داشتن دانش، مهارت و استعداد کافی به سینما وارد شده و با داشتن رابطه و زد و بند در سینما فعالیت می کند و احیاناً کارت عضویت از خانه سینما هم می گیرد. این ها اشتباهاتی است که مسئولان خانه سینما باید با تدبیر و هوشمندی و درایت جلوی استمرار آن را بگیرند و نگذارند شرایط از این بدتر شود!

این سینماگر پیشکسوت در خاتمه این گفتگو افزود: ما نیاز به نهادی داریم که به طور جدی دغدغه های صنفی اعضایش را مورد توجه قرار دهد و همه اهتمام خود را به کار بندد تا مشکلات متعددی که در زندگی آن ها وجود دارد برطرف شود. توجه به مسأله بیکاری، داشتن امنیت شغلی و تأمین بیمه های رایگان تأمین اجتماعی و تکمیلی درمان از جمله این موارد است که مسئولان خانه سینما باید به آن توجه داشته باشند. شنبه ۹ تیر ۱۳۹۷

همچنین سینماپرس در زمان بیماری این هنرمند ارزنده در حالی که هیچ یک از مسئولان سینمایی به یادش نبودند نوشت: اتاق ۳۰۷ یکی از بیمارستان های شمال تهران جایگاهی برای تنهایی های مردی شده که سالها در عرصه فرهنگ و هنر فعال بوده است؛ مردی که امروز هیچ یک از مسئولان سینمایی و خانه سینما حتی یادی از وی نمی کنند.

اسدزاده این روزها در حالی از گوشه پنجره اتاقش نگاهی به خیابان پر ترافیک شریعتی می اندازد که احتمالاً خاطرات بیش از ۷ دهه حضور در عرصه فرهنگی و هنری را از ذهن گذرانده و آن ها را مرور می کند.

سوأل اینجا است که متولیان خانه سینما به عنوان تنها نهاد به اصطلاح صنفی سینماگران، مسئولان و مدیران سازمان سینمایی، مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کجا هستند و چرا یادی از اسدزاده نمی کنند؟ همکاران وی کجا هستند؟ کجا هستند بازیگران جوانی که اگر امثال اسدزاده ها نبودند و جاده های فرهنگی و هنری کشور را هموار نمی کردند شاید امروز هیچ نام و نشانی از آن ها وجود نداشت؟ سه‌شنبه ۶ آذر ۱۳۹۷

اما این هنرمند ارزنده طی سال ها و در ایام عید نوروز پیام تبریکی را از طریق سینماپرس برای مردم می فرستاد که خواندن آن ها نیز خالی از لطف نخواهد بود.

داریوش اسدزاده بازیگر پیشکسوت سینمای ایران گفت: من در سن ۹۲ سالگی هیچ آرزویی برای خودم ندارم و تنها آرزومندم که مردم میهنم در سال نو در رفاه، آسایش و شادمانی زندگی کنند و سال ۹۴ برای آن ها سالی پربار از لحاظ مسائل اقتصادی نیز باشد.

وی با تأکید بر اینکه من تاکنون به ده ها کشور مختلف در قاره های مختلف دنیا سفر کرده ام اظهار داشت: وقتی من مردم ایران را با مردم کشورهای دنیا مقایسه می کنم به این امر دست پیدا می کنم که مردم ما یکی از نجیب ترین، باصفاترین و مهمان دوست ترین مردم در سراسر دنیا هستند که به هیچ عنوان نمونه آن ها در کل دنیا یافت نمی شود.

این هنرمند افزود: برای تمامی اهالی هنر و سینمای ایران نیز آرزوی وضع معیشتی خوب دارم و امیدوارم که هیچ یک از هنرمندان ما در طول دوران زندگی شان دغدغه «نان» نداشته باشند و تولیدات ما در سینما و تلویزیون همواره رو به ترقی، رشد و تعالی برود. (نوروز ۱۳۹۴)

داریوش اسدزاده بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر کشور همزمان با نوروز باستانی به سینماپرس گفت: نوروز یکی از اعیاد باستانی ما است که باید همواره از آن حفظ و حراست کنیم؛ نوروز سراسر قشنگی و زیبایی است و بهترین هدیه خداوند به مردم ما این است که این عید فرخنده توأمان با بهار است و از منظر عید ما با عید تمامی مردم جهان متفاوت است.

وی ادامه داد: بهار از لابلای کوه ها و دشت و دمن ها می گذرد و به وطن ما می رسد، نسیم بهاری خبر از تازگی و طراوت می آورد و غنچه های نوشکفته رنگارنگ یواش یواش در کنار هم صف می کشند و این نزول اجلال عید نوروز است؛ عید نوروز عید نیاکان ما است که ما سال های سال به آن مفتخریم؛ من این عید بزرگ را به همه هم میهنانم در سراسر گیتی تبریک و شادباش عرض می کنم.

این بازیگر پیشکسوت خاطرنشان کرد: آرزومندم در سال جدید در وهله اول سلامتی برای همه مردم وجود داشته باشد و مشکلات اقتصادی که دمار از روزگار بسیاری از مردم درآورده به طور کل از بین برود و ما بتوانیم شاهد آرامش در دنیای متشنج امروزه باشیم و همواره کشور بزرگ مان از بلایا مصون باشد. (نوروز ۱۳۹۵)

داریوش اسدزاده  بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر کشور در آستانه نوروز ۱۳۹۸ در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: نوروز باستانی را خدمت همه هم میهنانم تبریک و شادباش عرض می کنم و امیدوارم یکایک مردم ایران در سال نو خوش باشند، راحت و آسوده زندگی کنند و غم و مشکلات از آن ها دور بماند. یکی دیگر از آرزوهای مهم بنده برای مردم سلامتی شان است و امیدوارم در سال جدید مردم ایران کمتر دچار بیماری شوند.

این سینماگر در پاسخ به این سوأل که آیا در آستانه سال جدید آرزویی دارید یا خیر گفت: من واقعاً دیگر هیچ آرزویی برای خودم ندارم اما خوشحالی مردم آرزوی من است. (نوروز ۱۳۹۷)